Ψαλμός 102 - Psalm 102 - المزمور المئة والثاني

Ο Προφητης Δαβιδ

ΕΥΛΟΓΕΙ, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον
باركي يا نفسي الرب

καί, πάντα τὰ ἐντός μου, τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ·
ويا جميع ما في باطني اسمه القدوس

εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον
باركي يا نفسي الرب

καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ·
ولا تنسي جميع مكافآته

τὸν εὐιλατεύοντα πάσας τὰς ἀνομίας σου,
هو الذي يغفر جميع ذنوبك

τὸν ἰώμενον πάσας τὰς νόσους σου·
الذي يشفي كل أمراضك

τὸν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶς τὴν ζωήν σου,
الذي ينجي من البلى حياتك

τὸν στεφανοῦντά σε ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς·
الذي يكللك بالرحمة والرأفة

τὸν ἐμπιπλῶντα ἐν ἀγαθοῖς τὴν ἐπιθυμίαν σου,
الذي يشبع بالخيرات مشتهياتك

ἀνακαινισθήσεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου.
 فيتجدد كالنسر شبابك

ποιῶν ἐλεημοσύνας ὁ Κύριος
الرب صانع الرحمات

καὶ κρῖμα πᾶσι τοῖς ἀδικουμένοις.
والقضاء لجميع المظلومين

ἐγνώρισε τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ τῷ Μωυσῇ,
عرّف موسى طرقه

τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραὴλ τὰ θελήματα αὐτοῦ.
وبني إسرائيل مشيأته

οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύριος, 
الرب رحيم ورؤوف

μακρόθυμος καὶ πολυέλεος· 
طويل الأناة وكثير الرحمة

οὐκ εἰς τέλος ὀργισθήσεται, 
ليس الى الأنقضاء يسخط

οὐδὲ εἰς τὸν αἰῶνα μηνιεῖ·
ولا الى الدهر يحقد

 οὐ κατὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν ἐποίησεν ἡμῖν,
لا على حسب أثامنا عاملنا

οὐδὲ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν,
ولا على حسب خطايانا جازانا

ὅτι κατὰ τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τῆς γῆς
لانه بمقدار أرتفاع السماء عن الأرض

ἐκραταίωσε Κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν·
قوى الرب رحمته على خأئفيه

καθόσον ἀπέχουσιν ἀνατολαὶ ἀπὸ δυσμῶν,
وكبعد المشرق عن المغرب

ἐμάκρυνεν ἀφ᾿ ἡμῶν τὰς ἀνομίας ἡμῶν.
أبعد عنا سيئأتنا

καθὼς οἰκτείρει πατὴρ υἱούς,
كما يرأف الأب بالبنين

ᾠκτείρησε Κύριος τοὺς φοβουμένους αὐτόν,
يرأف الرب بخائفيه

ὅτι αὐτὸς ἔγνω τὸ πλάσμα ἡμῶν,
لأنه عرف جبلتنا

ἐμνήσθη ὅτι χοῦς ἐσμεν.
وذكر اننا تراب نحن

ἄνθρωπος, ὡσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ·
الأنسان أيامه كالعشب

ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ, οὕτως ἐξανθήσει·
وكزهر الحقل كذلك يزهر

 ὅτι πνεῦμα διῆλθεν ἐν αὐτῷ,
لأنه أذا هبت عليه الريح

καὶ οὐχ ὑπάρξει 
بات بلا وجود

καὶ οὐκ ἐπιγνώσεται ἔτι τὸν τόπον αὐτοῦ.
ولا يعرف موضعه بعد

τὸ δὲ ἔλεος τοῦ Κυρίου 
أما رحمة الرب

ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν,
فهي من الدهر والى الدهر على خائفيه

καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπὶ υἱοῖς υἱῶν
وعدله على أبناء البنين

τοῖς φυλάσσουσι τὴν διαθήκην αὐτοῦ
الحافظين عهده

καὶ μεμνημένοις τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι αὐτάς.
والذاكرين وصاياه ليعملوا بها

Κύριος ἐν τῷ οὐρανῷ ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὐτοῦ,
الرب في السماء هيأ عرشه

καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει.
ومملكته تسود على الجميع

εὐλογεῖτε τὸν Κύριον,
باركوا الرب

πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ,
يا جميع ملائكته

δυνατοὶ ἰσχύϊ
المقتدرين بالقوة

ποιοῦντες τὸν λόγον αὐτοῦ
العاملين بقوله

τοῦ ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς τῶν λόγων αὐτοῦ.
عند سماع صوت كلامه

εὐλογεῖτε τὸν Κύριον,
باركوا الرب

πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ,
يا جميع قواته

λειτουργοὶ αὐτοῦ ποιοῦντες τὸ θέλημα αὐτοῦ·
ويا خدامه العاملين أرادته

εὐλογεῖτε τὸν Κύριον,
باركوا الرب

πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, 
يا جميع أعماله

ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ· 
في كل موضع سيادته

εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.
باركي يا نفسي الرب